In dit artikel leert u hoe een schakelaar werkt, waarvoor hij dient en wat zijn functie is in elektrische systemen.
Definitie van een schakelaar
Een schakelaar is een compact apparaat dat in feite een relais of elektromagnetisch onderdeel is dat dankzij zijn vermogenscontacten de werking van motoren, weerstanden of andere krachtige belastingen regelt. Het is in wezen een soort "schakelaar" binnen een circuit die de stroomdoorgang tot stand brengt of onderbreekt. Het regelt dus de werking van de verschillende apparaten waarmee het is verbonden.
Het is belangrijk op te merken dat dit onderdeel niet essentieel is in elke elektrische installatie, maar wel aanzienlijke voordelen biedt wanneer het correct wordt toegepast.
Er zijn verschillende modellen verkrijgbaar met of zonder geïntegreerde hulpcontacten (normaal open of normaal gesloten). Aan deze schakelaars kunnen aanvullende hulpblokken worden toegevoegd die specifiek dienen voor afstandsbediening of signaleringsdoeleinden.
Opbouw van een schakelaar
Een schakelaar bestaat uit de volgende elementen:
- Een spoel
- Een terugstelveer
- Meerdere vermogenscontacten of polen (unipolair, bipolair, tripolair, tetrapolair)
- Een magnetisch circuit (met een vaste elektromagneet en een beweegbaar anker)
- Een faseverschuivingsring (die de trillingen van de spoelen die worden gevoed met wisselstroom stabiliseert)
- Hulpcontacten (normaal open of normaal gesloten)
Werking van een schakelaar
Een schakelaar werkt door middel van zijn elektromagnetische spoel, die kan worden gevoed met wisselstroom of gelijkstroom bij verschillende spanningen (meestal 24V, 48V, 110V, 230V of 400V). Wanneer de spoel wordt bekrachtigd, ontstaat er een magnetisch veld. Dit magnetische veld trekt het beweegbare metalen anker naar de vaste elektromagneet toe, waardoor alle bijbehorende contacten gelijktijdig van toestand veranderen.
Er bestaan specifieke termen voor het aanduiden van contacten. U kunt de aanduidingen NO, NC, NF, F en O tegenkomen.
NO-contacten zijn "normaal open", wat betekent dat wanneer uw schakelaar niet is bekrachtigd, het contact open blijft. Wanneer u de schakelaar bekrachtigt, sluit dit contact, daarom kan het ook worden aangeduid als F (sluitcontact).
Omgekeerd verwijst NF (of NC) naar "normaal gesloten" contacten, die gesloten zijn wanneer de schakelaar niet is bekrachtigd en openen wanneer de schakelaar wordt bekrachtigd. Deze kunnen ook worden aangeduid als O (openingscontact).
Deze terminologie geldt zowel voor hoofdcontacten (die de voeding van de aangesloten belasting regelen) als voor hulpcontacten (die terugkoppelsignalen leveren over de operationele status van de schakelaar).
Aarzel niet om onze andere artikelen over schakelaars te raadplegen voor meer informatie over de twee hoofdtypen schakelaars die momenteel op de markt verkrijgbaar zijn:
- Elektrische schakelaars
- Dag- en nachtschakelaars
